Πορεία για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου / της Zackie Oh! – Κυριακή 21 Σεπτέμβρη, άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00.

Πορεία για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου / της Zackie Oh!

Κυριακή 21 Σεπτέμβρη, άγαλμα Βενιζέλου στις 19:00.

7 χρόνια πριν, στις 21 Σεπτέμβρη 2018, μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, ο Ζακ Κωστόπουλος/ η Zackie Oh! δολοφονήθηκε εν ψυχρώ σε ένα άδειο κοσμηματοπωλείο που ‘χε καταφύγει ζητώντας “βοήθεια” και εν συνεχεία εγκλωβίστηκε, από τον Ευάγγελο Δημόπουλο, τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου και τον φασίστα κτηματομεσίτη Αθανάσιο Χορταριά, μπροστά στα αδιάφορα βλέμματα περαστικών. Οι δυό τους τον χτυπούσαν με μανία στο κεφάλι, ενώ οι μπάτσοι που έφτασαν στο σημείο συνέχισαν το δολοφονικό έργο τους, χτυπώντας τον ανήμπορο και αιμόφυρτο και στη συνέχεια τον συνέλαβαν. Στο νοσοκομείο μεταφέρεται ήδη νεκρός.

Τα ΜΜΕ και οι αρχές έπαιξαν φυσικά το ρόλο τους στη συνέχεια. Στα κανάλια στήθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία λάσπης στο πρόσωπο του Ζακ με μια σειρά αφηγημάτων να χρησιμοποιούνται κατά του θύματος, με τρόπο που θα ενεργοποιούσε τα πιο συντηρητικά και ρατσιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Σκοπός ήταν να παρουσιαστεί η δολοφονία του σχεδόν ως φυσική συνέπεια της “απειλής” που συνιστούσε η ύπαρξή του και ταυτόχρονα να ξεπλυθούν οι δολοφόνοι του, καθώς υπερασπίζονταν την “αγία ιδιοκτησία” του ενός απέναντι σε έναν “ληστή”, ένα “πρεζάκι” κ.λπ. Tα δικαστήρια ήρθαν στη συνέχεια να βγάλουν τους δολοφόνους λάδι σε δίκες που ούτε λίγο ούτε πολύ “δικάστηκε” και λοιδορήθηκε ο ίδιος ο Ζακ, ενώ οι δολοφόνοι του παρουσιάζονταν ως φιλήσυχοι πολίτες.

Το αποτέλεσμα: οι μπάτσοι που συμμετείχαν – ως συνήθως σε ανάλογα περιστατικά- αθωώθηκαν, ενώ οι Χορταριάς και Δημόπουλος καταδικάστηκαν μόνο για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι ανθρωποκτονία, ενώ στο εφετείο η διάρκεια των αρχικών ποινών μειώθηκε ακόμη περισσότερο.

Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μια ωμή έκφραση του κόσμου της εξουσίας. Το κρατικό-καπιταλιστικό-πατριαρχικό σύστημα και οι θεσμοί του, οργανώνει την οικονομική εκμετάλλευση, αναπαράγει τις έμφυλες ανισότητες και τρέφει τον φασισμό. Ενισχύοντας τον φόβο, την υπακοή, την αδιαφορία, τον σεξισμό και τον ρατσισμό, την καθημερινή κανονικοποίηση της βίας, την υποταγή στον ατομικισμό και τον κοινωνικό ανταγωνισμό, διαμορφώνει συνειδήσεις που συνεννούν στις επιταγές του, διασπώντας την αλληλεγγύη και τη συλλογική αντίσταση των καταπιεσμένων ενάντια στους πραγματικούς καταπιεστές τους. Η συνέπεια αυτής της διαδικασίας είναι η εκτροφή ενός πολιτισμού κοινωνικού κανιβαλισμού: του μίσους απέναντι στον «άλλο», της αποξένωσης και της αδράνειας απέναντι στην αδικία.

Έτσι τα σύγχρονα φαινόμενα της όξυνσης της κρατικής και έμφυλης βίας, της συντηρητικοποίησης και το βάθεμα του κοινωνικού εκφασισμού δεν είναι τυχαία, αλλά τροφοδοτούνται από τις ίδιες τις αξίες που το σύστημα αναπαράγει και επιβάλλει. Η βία του συστήματος αυτού εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα, αποτελώντας βασικό εργαλείο υπεράσπισης των θεσμών του και του κόσμου της εξουσίας, όπου η ζωή των από τα κάτω αξιολογείται με βάση τα συμφέροντα των καταπιεστών και τη συμμόρφωση στις κυρίαρχες επιταγές, ενώ κάθε αποκλίνουσα ή αντιστεκόμενη συμπεριφορά μετατρέπεται σε λόγο κοινωνικού αποκλεισμού και θεσμικής καταστολής. Οι φυλακές, οι φράχτες στα σύνορα, οι επαναπροωθήσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι δολοφονίες μεταναστών, η δολοφονική αστυνομική βία, οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, οι γυναικοκτονίες και γενικότερα η συστηματική δαιμονοποίηση και βία κατά κοινωνικών ομάδων, καθώς και οι εκκενώσεις καταλήψεων, η επίθεση στις εργατικές διεκδικήσεις και στα σωματεία, η αποστείρωση των πανεπιστημίων, η επίθεση στο πανεπιστημιακό άσυλο και τους φοιτητές που αγωνίζονται, αποτελούν την άλλη όψη αυτού του συστήματος· όλα αυτά συγκροτούν την ίδια λογική εξόντωσης των “πλεοναζόντων” πληθυσμών, μια λογική που θρέφει το φασισμό και θωρακίζει την κυριαρχία.

Όμως ο ίδιος ο Ζακ, με τη στάση ζωής του, αμφισβητούσε ευθέως το ζόφο αυτής της κανονικότητας, καθώς ήταν ενεργός ακτιβιστής της LGBTQ+ κοινότητας και των οροθετικών ατόμων, ενάντια στην κοινωνική περιθωριοποίηση, στο ρατσισμό, στην πατριαρχία και τον φασισμό.

Δεν ξεχνάμε, ούτε συγχωρούμε λοιπόν. Διατηρούμε στη συλλογική μας μνήμη τον Ζακ/τη Zackie, καθώς και όλα τα θύματα του κρατικού-καπιταλιστικού-πατριαρχικού συστήματος και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μια πιο ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή. Ξέρουμε ότι η δικαιοσύνη για τους ανθρώπους της τάξης μας δεν θα έρθει από ένα σύστημα που δολοφονεί και ύστερα συγκαλύπτει τα “παιδιά” του· η μόνη αληθινή δικαιοσύνη μπορεί να έρθει από την καταστροφή αυτού του κόσμου της βίας και της εκμετάλλευσης. Έτσι απέναντι στις πολιτικές του κράτους που περιθωριοποιούν και εξοντώνουν, απέναντι στους στρατούς καταστολής του και τους φασίστες, απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας, προτάσσουμε την οργάνωση και τους κοινούς αγώνες των καταπιεσμένων ενάντια στους καταπιεστές τους. Χτίζουμε κοινότητες με βάση την ελευθερία και την ισότητα· υφαίνουμε δεσμούς αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης.

Η αντίσταση είναι συλλογική, η ελπίδα ριζωμένη στους κοινούς μας αγώνες. Αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο χωρίς αφέντες και δούλους, που δεν θα χωράει στα καλούπια της εξουσίας, όπου η ελευθερία δεν θα είναι απλά ένα σύνθημα. Για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Η ΖΑΚΙ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

Libertatia, συλλογικότητα για τον ελευθεριακό κομμουνισμό